Baarlo na de Franse Tijd
Bij de volkerenslag van 16 oktober 1813 bij Leipzig kwamen de verenigde mogendheden als overwinnaars te voorschijn. Deze veldtocht werd gevolgd door een winterveldtocht waarbij de Fransen uit de Nederlanden en het Rijnland werden verdreven. De Pruisen kwamen in Holland en België tegen de Fransen in actie. In het Rijnland waren het de Russen die de Fransen belaagden. In mei 1814 kwam een definitief einde aan de Franse overheersing. Nederlandse troepen namen hun plaats in. Hiermee kwam definief een einde aan het Franse tijdperk. Baarlo behoorde tot mei 1815 tot het Pruisische Gouvernement-Generaal, dat het bestuur van de Franse Prefect had overgenomen.
Opnieuw raakte Pruisisch Gelre verdeeld. Tijdens het Congres van Wenen (1815) werd bepaald dat de departementen Nedermaas en Roer deel zouden gaan uitmaken van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden. Het oostelijke deel van Pruisisch Gelre ging naar Pruisen en de grensrivier de Maas speelde een belangrijke rol bij de verdeling van de grond waarbij werd afgesproken dat tot op een kanonsschot afstand van de Maas het gebied nog bij Nederland zou horen. Maastricht werd hoofdstad van de nieuwe provincie. In 1821 waren er al de eerste tekenen van onvrede met de nieuwe situatie en dit leidde tot de Belgische Opstand die in 1830 in Brussel begon. Limburg sloot zich aan bij deze opstand. De Belgische opstandelingen bezetten met hun Maasleger Maaseik, Roermond en Venlo waar ze werden toegejuicht. Al snel was de hele provincie met uitzondering van Maastricht in Belgische handen. Deze situatie bleef tot 1839 bestaan.
Ook binnen de gemeente Maasbree broeide het. Burgemeester Willem d'Olne weigerde in 1831 de eed af te leggen op het opstandige regiem. Hij werd in 1832 opgevolgd door burgemeester Carleij die zich met enige medestanders openlijk uitsprak tot een splitsing van de gemeente: Ja met regt, eene scheiding, even zoo billijk en noodzakelijk als de wettige scheiding dewelke tusschen Belgien en Holland gevraagd en gegeven is geworden. Dit conflict leidde tot ontslag van de burgemeester en de installatie van gedelegeerd burgemeester Adolf Verhaegh. Deze werd wederom opgevolgd door gedelegeerd burgemeester Guillaume Janssen (van de Roffert). Nadat Baarlo deel ging uitmaken van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden kreeg Willem d'Olne eerherstel.